Şizofreni Hastalarında Video Oyunlarının Terapötik Faydaları

Almanya’daki University Medical Center Humburg-Eppendorf tarafından yakın zamanda yayınlanan bir araştırma makalesinde, video oyunu eğitiminin şizofreni hastalarında bilişsel işlevleri ve nöronal plastisiteyi artırabileceği bildirildi.

Araştırma ekibi, Maxi Becker liderliğinde, bu konuyu araştırmak için 95 şizofreni hastası topladı ve bunları 82 sağlıklı kontrol grubuyla karşılaştırdı. Katılımcılar rastgele üç gruba ayrıldı: bir 3D video oyunu oynayanlar (Super Mario 64), bir 2D video oyunu oynayanlar (New Super Mario Bros) veya ekitap okuyanlar (13 kitaplık bir seçenek sunulan aktif kontrol grubu). Herkes atandığı aktiviteyle her gün 30 dakika boyunca sekiz hafta süresince ilgilendi.

Sekiz haftalık dönemden önce ve sonra, araştırmacılar katılımcıların bilişsel işlevlerini ve ruh sağlığını değerlendirdi. Ayrıca, beyindeki bağlantı değişikliklerini ölçmek için fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (fMRI) kullandılar.

Genel sonuçlar umut vericiydi. Hem 2D hem de 3D video oyun grupları, kontrol grubuna kıyasla sürdürülebilir dikkatlerinde önemli iyileşmeler gösterdi.

Bu gelişmeler, beyinde dikkat ve yürütme fonksiyonu için hayati öneme sahip olan hipokampus ve prefrontal korteks (HC-PFC) arasındaki gelişmiş işlevsel bağlantıyla ilişkilendirildi. Bu sonuç, özellikle, HC-PFC bağlantısının sürekli olarak şizofrenide bilişsel bozuklukla ilişkilendirildiği göz önünde bulundurulduğunda oldukça önemlidir.

Dikkat çeken bir diğer nokta ise, çalışmanın negatif belirtiler ve genel psikopatolojide iyileşmeleri de rapor etmiş olmasıdır; bu, depresyon, anksiyete ve irade bozuklukları gibi faktörleri içeren PANSS ölçeği ile ölçülmektedir. Ayrıca hastalar, kontrol grubuna göre daha yüksek bir ruh sağlığı iyileşme hissi bildirdiler.

Bu etkinin tam mekanizması belirsiz olsa da, araştırmacılar bunun video oyunlarının genel taleplerinden kaynaklanabileceğini öne sürüyorlar. Bunlar arasında sürekli ve hedef odaklı etkileşim, teşvikler ve oyunlaştırma unsurları ve beynin dopamin seviyelerini potansiyel olarak artırabilecek ödüllendirici yönler yer alıyor. Özellikle, prefrontal korteksteki dopamin eksikliğinin şizofreninin negatif belirtileriyle ilişkili olabileceği düşünülüyor.

Ayrıca, araştırmacılar video oyunu müdahalesinin etkilerinin 2D ve 3D koşullar arasında önemli ölçüde farklı olmadığını kabul ediyorlar. Bu, belirli bir oyun türünün, oyunun sağladığı genel bilişsel etkileşimden daha az önemli olabileceğini düşündürüyor.
Bulgular umut verici olsa da, yazarlar bazı sınırlılıkları kabul ediyor. Örneğin, daha şiddetli belirtileri olan hastalar arasında özellikle çok sayıda ayrılma nedeniyle azaltılan örneklem büyüklüğü. Bu, gelecekteki çalışmaların daha stabil hastalara odaklanmaktan veya hatta yüksek riskli bireyleri dahil etmekten fayda sağlayabileceğini öne sürüyor.

Ayrıca, gözlemlenen etkiler oldukça hafifti, bu da video oyunlarının ilaç ve terapi ile birlikte bir tamamlayıcı tedavi olarak görülmesi gerektiğini, bağımsız bir çözüm olmadığını gösteriyor. Oynanan mekanizmaları tamamen anlamak ve bu geniş popülasyon için potansiyel faydaları keşfetmek adına daha fazla araştırmaya ihtiyaç var.

Genel olarak, bu çalışma, video oyun eğitiminin şizofreni için faydalı bir müdahale olabileceğine dair ilk kanıtları sunmaktadır. Düşük maliyetli, ilgi çekici ve potansiyel olarak etkili bir araç sunarak, şizofreni hastalarında bilişsel işlevi iyileştirmeyi, belirtileri azaltmayı ve ruh sağlığı iyileşmesini teşvik etmeyi hedefler. Gelecek araştırmalar, bu karmaşık ruh hastalığı için kullanımını daha da geliştirmek ve potansiyelini daha fazla keşfetmek adına yapılabilir.